Van discotrein naar vertraagde trein.

Tot nu toe alleen nog blogs geschreven over diensten langer geleden. Dit omdat er weinig bijzonders gebeurd was sinds ik begonnen ben. Maar nu kan ik dan toch even iets schrijven over een dienst korter geleden🙂.

Mocht je mij volgen op social media dan heb je de korte versie al wel voorbij zien komen. Hier zal ik het nog even wat uitgebreider opschrijven allemaal.

Afgelopen woensdagochtend had ik weer eens een dienst met een slag Enschede en een slag Amersfoort Schothorst. Een dienst die zoals jullie al merken regelmatig garant staat voor onverwachte gebeurtenissen😉

De dienst begon zoals elke dienst met op tijd op de standplaats zijn en de dienst voorbereiden. Het was deze vroege ochtend koud met lichte vorst en hier en daar wat mistbanken of laaghangende mist.

Omstandigheden die bij treinen nog wel eens voor het nodige ‘vuurwerk’ kunnen zorgen. De eerste treinen die dan rijden kunnen wat lastiger contact krijgen met de bovenleiding en moeten eerst het laagje ijs (rijp) van het koper af ‘schrapen’. Dat gaat dan gepaard met heel fel wit licht boven trein bij de stroomafnemers. Niet elke trein kan hier even goed tegen, vaak is het wel zo dat hoe meer computer de trein is hoe meer last ze er van hebben.

Deze dienst stond ingepland met 4 bakken DDZ en de hele dienst op hetzelfde stel.

Ik was weer redelijk optijd bij de trein samen met de HC en aspirant HC die mee gingen het eerste gedeelte van de dienst. Na de portofoontest gedaan te hebben konden we op tijd vertrekken vanaf Hoofddorp opstel en op weg gaan naar Enschede.

Tot aan Weesp hadden we nog weinig last van rijp aan de bovenleiding en leek het allemaal wel mee te gaan vallen. Alleen na Weesp werd het al snel helemaal anders.

Vanaf Weesp kwamen we steeds meer gebieden met laaghangende mist en mistbanken tegen. Op de plaatsten met mist kreeg de trein wat meer moeite om goed contact met de bovenleiding te houden. Dat ging dan gepaard met een hoop geknetter en een fel wit licht schouwspel bij de stroomafnemer.

Het was bij deze DDZ niet alleen een spektakel buiten de trein maar ook in de trein bleef het niet onopgemerkt. Het was namelijk zo dat de omzetter in de trein steeds uitviel. Deze zorgt dat de hoogspanning in de trein wordt omgezet in laagspanning voor oa de verlichting en stopcontacten in de trein. Omdat de omzetter steeds uitviel ging ook de verlichting uit of minder fel branden wat dan weer ‘vervelend’ was voor de reizigers aan boord.

Omdat de HC het niet helemaal vertrouwde riep hij mij op via de portofoon om te vragen wat er aan de hand was. Ik kon hem doorgeven dat het niet iets heel ernstigs was en de trein last had van de rijp op de bovenleiding. Tussen Hilversum en Amersfoort werd het nog even erger en viel ook de tractie steeds kort uit. Om er zeker van te zijn dat de stroomafnemer het nog overleefd had deze op Amersfoort even extra gecontroleerd. Gelukkig was de stroomafnemer nog goed genoeg en konden we onze weg vervolgen zonder de stroomafnemer te moeten wisselen.

Na Amersfoort ging het tot Barneveld aansluiting weer wat beter. Dit was omdat er weinig mist was en er al een andere trein voor ons gereden had. Na Barneveld aansluiting waren we weer de eerste trein die op dat stuk gereden had en dat was goed te merken…

Het hele stuk de Veluwe op was 1 grote lichtshow buiten en in de trein. Zowel de omzetter als de tractie vielen met regelmaat uit dus echt volgas konden we niet gaan. Omdat het nog erg donker was op de Veluwe was het wel een heel mooi gezicht.

Tot aan Deventer nog veel last gehouden van de rijp met ook de bijbehorende disco lampen in de trein. Na Deventer waren we niet meer de eerste trein en konden we zonder verder vuurwerk naar Enschede door rijden.

Op Enschede hadden we even pauze om daarna weer op tijd te vertrekken vanaf Enschede naar Hoofddorp opstel.

Alleen duurde het op tijd rijden maar heel kort deze rit…

Vlak voor Hengelo werden we namelijk al voor een rood sein stil gezet. Op de tablet kon ik zien dat er nog een goederentrein voorlangs moest en een conculega richting Duitsland.

De goederentrein zag ik al snel langskomen dus dat was mooi, die was op tijd. Alleen de conculega ging niet rijden ookal stond zijn sein op groen. Na het even afgewacht te hebben toch maar eens de treindienstleider gebeld wat de bedoeling was. De treindienstleider zei toen dat hij geen contact kon krijgen met de machinist op de trein en dat die waarschijnlijk nog niet aanwezig was. Hij zou nog 1 poging doen en anders zijn sein weer rood zetten en ons sein op groen. Na nog een paar minuten gewacht te hebben zag ik eindelijk dat de conculega ging rijden. Nadat hij weg was konden wij met 10 minuten vertraging ook naar Hengelo door. Doordat wij vertraagd waren en de goederentrein op tijd werd deze op Hengelo voor ons uit gestuurd naar Almelo.

Met een vertraging van ongeveer 10 minuten vertrokken uit Hengelo maar door de goederentrein liep deze nog op tot 12 minuten bij Almelo. Op Almelo ging de goederentrein gelukkig wel aan de kant en konden we met normale snelheid verder rijden.

Het stuk tussen Almelo en Barneveld aansluiting ging lekker vlot en zonder problemen. Onze vertraging was hierdoor ook terug gelopen tot ongeveer 8 minuten. Na Barneveld aansluiting kwamen we helaas achter de connexion sprinter terecht die nog stopt op Hoevelaken. Op Amersfoort centraal kwamen we uiteindelijk aan met weer een vertraging van 12 minuten.

Vanaf Amersfoort centraal met dezelfde vertraging vertrokken en een poging gedaan weer wat tijd terug te pakken. Dat ging eigenlijk best goed en bij Weesp hadden we rond de 9 minuten vertraging. Het is bijna al te raden, maar na Weesp ging het weer ‘fout’.

Na Weesp gingen we namelijk achter de sprinter aan vanuit Almere Oostvaarders en dat betekende dus langzaam aan rijden. Tot aan Schiphol liep de vertraging weer op naar 13 minuten. Met die vertraging kwamen we ook aan op Hoofddorp opstel en dus werd de keertijd van 25 minuten een stuk korter.

Op Hoofddorp opstel moest ik wel naar het toilet na zo’n lange rit en dat heb ik ook gewoon even gedaan. Alleen in mijn haast om weer redelijk op tijd weg te kunnen van Hoofddorp opstel maakte ik een stomme fout.

Op het moment dat ik in de voorste cabine kwam en de trein gereed wilde gaan maken merkte ik dat de treinleiding niet wilde vullen. Op dat moment kon dat eigenlijk maar 1 ding betekenen… ik was de remkraan in de achterste cabine vergeten in de afsluitstand te zetten.

In een poging het snel op te lossen gevraagd aan mijn HC of ze het voor mij zou kunnen doen. Helaas was deze HC niet op de hoogte van hoe de handeling te doen (veel HC’s kennen de handeling wel, oa voor in dit soort gevallen). Ook een poging om het via de portofoon duidelijk te maken gaf niet het juiste resultaat. Dat betekende dus dat ik zelf alsnog naar de achterste cabine moest gaan om de remkraan in de afsluitstand te zetten. Ons sein stond ondertussen al op groen en dus eerst maar even de treindienstleider gebeld om hem op rood te zetten.

Daarna alsnog naar de achterste cabine gelopen om het probleem te verhelpen. Bij de achterste cabine gelijk de HC laten zien hoe het werkt voor een volgende keer.

Eenmaal weer in de voorste cabine de trein weer gereed gemaakt voor vertrek. Na een belletje naar de treindienstleider konden we met 15 minuten vertraging alsnog vertrekken.

De vertraging kon ik helaas niet meer verkleinen onderweg naar Amersfoort Schothorst. Ook deze rit zaten we steeds achter sprinters waardoor de gemiddelde snelheid laag bleef.

Vlak voor Amersfoort centraal werd ik nog bijgestuurd, de trein ging niet verder dan Amersfoort centraal door de vertraging. Voor Amersfoort centraal kwamen we nog even voor een rood sein te staan. Het spoor waar de trein ging keren was nog bezet door de sprinter naar Amsterdam Centraal.

Vanaf Amersfoort centraal werd de trein zoals gepland door een andere machinist terug gereden naar Hoofddorp opstel. Daardoor ging de trein wel weer op de juiste tijd weg en kwam mooi op tijd aan op Hoofddorp opstel.