Defecte treinen deel 5

Na 2 blogs over 2 recente diensten nu weer terug naar de defecte treinen😉

Deze keer wil ik gaan beginnen met de VIRM. Hiermee heb ik eigenlijk maar 1x echt defect gestaan. Ik zal deze blog schrijven over die ene keer, de volgende blog zal over een andere bijzondere situatie met een VIRM gaan.

De VIRM is net als de ICM en de DDZ een materieel soort wat ingezet wordt als intercity. De VIRM is net als de DDZ een dubbeldekker trein, alleen dan wat meer gestroomlijnd als de DDZ. De afkorting VIRM staat voor Verlengd interRegioMaterieel. De treinen zoals ze eerst op het spoor kwamen waren namelijk drie en vier bakken lang, deze zijn later verlengd naar vier en zes bakken lange treinen. De NS is de afgelopen jaren druk bezet geweest met het moderniseren van deze treinen. Hierdoor kunnen de treinen weer heel goed een paar jaar mee.

Mijn eerste echte en ook tot nu toe enige keer defect staan met een VIRM was in september 2022. Ik had toen een ochtenddienst en was als eerste met de intercity naar Utrecht centraal gereden.

Vanaf Utrecht centraal mocht ik de intercity naar Enkhuizen gaan rijden met een VIRM4.

Dit ging, ondanks de gladheid hier en daar door dauw op het spoor, zonder problemen tot aan station Hoorn. Vanaf het optrekken bij station Hoorn had de trein er niet heel veel zin in meer in…

Het spoor was op station Hoorn behoorlijk glad en tijdens het optrekken viel daardoor 1 tractieinstallatie uit. Meestal is dat weer op te lossen door de zogenaamde ‘gouden toverknop’ even ingedrukt te houden. Zo worden veel storingen snel weer opgelost die onder andere met de tractie te maken hebben. Deze keer leek het bedienen van knop geen resultaat te geven en bleef de tractieinstallatie uitgeschakeld.

Het was deze keer de tractieinstallatie achteraan de trein die uitgevallen was. Daardoor deed alleen de tractieinstallatie aan de voorkant van de trein het nog. Omdat een VIRM4 maar 2 tractieinstallaties heeft hadden we dus een verlies van 50% aan tractie. Bij een reizigerstrein mag in verband met de veiligheid het tractie verlies maximaal 33% zijn en dus mocht de trein zo niet blijven rijden.

Omdat we al wel vertrokken waren vanaf Hoorn al slippend naar Hoorn Kersenboogerd gereden, een hogere snelheid dan 40km/uur was niet mogelijk met de trein.

Op Hoorn Kersenboogerd eerst contact opgenomen met de HC om het probleem uit te leggen en de mogelijke gevolgen te bespreken. Daarna geprobeerd om het MBN te bellen maar die waren zo druk dat ze niet snel de telefoon opnamen. Omdat ik niet wist waar de treindienstleider ons het liefste defect had staan ook contact met de treindienstleider opgenomen. Toen in overleg met de treindienstleider besloten om verder te gaan rijden naar Hoogkarspel. Dat we daarbij waarschijnlijk niet harder konden dan 40 km/ uur was vervelend maar minder erg dan op Hoorn Kersenboogerd blijven staan.

In de tijd dat ik nog in de wacht hing bij het MBN had ik de treindienstleider gesproken en was ik met maximaal 40 km/uur doorgereden naar station Hoogkarspel. Eenmaal langs het perron van station Hoogkarspel had ik nog steeds geen contact met het MBN. Het voordeel was nu wel dat de reizigers de trein uit konden mochten ze dat willen. Ook was er de mogelijkheid om nog wat treinen te laten rijden over het spoor wat nog vrij was.

Na nog een paar minuten in de wacht gehangen te hebben nam iemand van het MBN eindelijk de telefoon op. Ik heb eerst uitgelegd wat de situatie was en wat ik zelf al geprobeerd had om het probleem op te lossen. De medewerker van het MBN kon ook niks anders meer bedenken wat kon helpen (na wat ik zelf al gedaan had) dan de trein in shutdown te zetten. Als een trein in shutdown gezet wordt is het beter als de reizigers de trein verlaten. Daarom heb ik samen met de HC gezorgd dat iedereen ging uitstappen. Ondertussen was het ook alweer zo lang bezig dat de reizigers na een aantal minuten konden overstappen op de volgende trein die wel naar Enkhuizen ging doorrijden.

Nadat wij er van overtuigd waren dat de trein leeg was deze afgesloten en daarna in shutdown gezet. Hierbij worden alle systemen even helemaal gereset door ze spanningloos te maken. Na een paar minuten de trein even helemaal uitgezet te hebben kon ik weer beginnen met de trein aanzetten.

Op het moment dat de trein weer helemaal klaar was om weer te gaan rijden leek het erop dat de storing nog niet weg was. Om het zeker te weten moest ik, na overleg met de treindienstleider, de trein een klein stukje verder naar het sein rijden. Helaas bleek toen dat de storing er echt nog in zat.

In de tussentijd was er al besloten dat de trein niet meer als reizigerstrein zou gaan rijden. Het was alleen nog niet duidelijk of de trein naar Enkhuizen of terug naar Hoorn zou gaan.

Gelukkig was er redelijk snel duidelijkheid en zouden we verder gaan naar Enkhuizen als leegmaterieel. Nadat ook de medewerker van het MBN wist wat de plannen waren het gesprek beëindigd. Daarbij wel afgesproken dat hij nog terug zou bellen na ongeveer 10 minuten. Het zou zo kunnen zijn dat als de trein wat meer snelheid kon maken de storing alsnog zou verdwijnen.

Na het nieuwe treinnummer gekregen te hebben wilden we gaan vertrekken naar Enkhuizen. Alleen kreeg ik toen de melding dat er een deur nood ontgrendeld was. Dat het precies de deur was het verste van de bediende cabine af maakte het wel even lastig. Blijkbaar zat er toch nog ergens een reiziger in de trein die zich voor ons had verstopt tot dan toe.

Om zo min mogelijk tijd te verliezen ging alleen de HC naar achteren om het probleem proberen op te lossen. Jammer genoeg kreeg de HC het niet voor elkaar om de deur weer in de vergrendeling te krijgen. Ik heb toen eerst de treindienstleider het sein weer op rood laten zetten en ben toen zelf ook naar achteren gelopen. Het geluk was dat het MBN ook zoals afgesproken weer terugbelde om te vragen of de storing nog weg gegaan was. Daar kon ik dus helaas nog niks over zeggen, maar hij kon wel ons even helpen met de deur weer in de vergrendeling te krijgen😉

Nadat de deur weer vergrendeld was met het MBN nog een keer de afspraak gemaakt dat hij na 10 minuten terug zou bellen. Deze keer dan echt om te horen of de storing nog weg gegaan was.

Eenmaal weer terug in de voorste cabine weer contact opgenomen met de treindienstleider dat we nu echt klaar waren om weg te gaan. We moesten toen alleen nog even wachten op de tegentrein en daarna mochten we vertrekken.

Eenmaal wat meer snelheid dan stapvoets bleek de storing erin te blijven. Dat kon ik dus ook weer terugkoppelen aan het MBN toen die terugbelden. Hij heeft het treinstel gelijk defect gemeld zodat deze niet meer zou gaan rijden. Hij mocht in elk geval niet meer solo rijden met de uitgeschakelde tractieinstallatie. Met een ander stel erbij zou het wel mogen, want dan was het tractie verlies weer onder het maximale.

Met een behoorlijke vertraging dan toch op Enkhuizen aangekomen waar de rangeermachinist de trein overnam. Deze zou het stel afrangeren naar het opstelterrein waar het stel bleef staan de rest van de dag.

Op station Enkhuizen kon ik daarna even pauze houden om alsnog te gaan passagieren naar Hoorn. Vanaf daar kon ik dan de laaste trein van mijn dienst weer gaan rijden naar Hoofddorp opstel.