Persoon in de schipholtunnel

Soms lijkt een dienst helemaal zonder problemen te verlopen. Alleen dat dat pas zo is als de trein echt stilstaat op het opstelterrein bleek vorig jaar Juli maar weer eens.

Het was een dag ergens halverwege Juli en ik was al de diensten aan het aftellen naar mijn 3 vakantieweken toe. Het was lekker weer geweest die dag en ik had een avonddienst met mooie inhoud gedaan. De laatste trein van de dienst was de intercity vanuit Utrecht centraal naar Schiphol en uiteindelijk Hoofddorp opstel.

Ook deze rit leek er geen vuiltje aan de lucht. Na een laatste serviceronde was de HC bij mij voorin in de cabine gekomen om de omroep te doen voor station Schiphol. Nadat hij de omroep had afgesloten zagen we beide op bijna hetzelfde moment iets wat niet klopte. Wat het was konden we nog slecht zien door het half donker in de tunnel.

Onze snelheid was op dat moment nog maar rond de 40 km/uur door de seinbeelden die ik gehad had in de tunnel. Met die lage snelheid zagen we al snel dat hetgeen we dachten te zien en niet klopte een persoon was. Deze liep zoekend op en langs het spoor. Het geluk was dat het niet het spoor was waarover wij reden maar het spoor wat rechts naast ons lag. Op het moment dat ik dat zag heb ik gelijk een alarmoproep gedaan naar de treindienstleider. Ook de treinen die mogelijk al in de tunnel reden werden zo gelijk gewaarschuwd. In de alarmoproep kort gezegd dat er een mogelijk suïcidaal persoon in de tunnel liep, waar hij ongeveer liep en in welke richting.

Nadat de situatie in de tunnel veilig was heeft de treindienstleider de alarmoproep beeindigd. Dit hield in dat waar mogelijk de seinen op rood gezet waren en alle treinen stil stonden. Al snel daarna nam de treindienstleider via de normale oproep weer contact op met mij. Om de juiste hulpdiensten aan te sturen wilde hij nog wat meer duidelijkheid hebben over de situatie.

Terwijl ik in gesprek was met de treindienstleider de persoon nauwlettend in de gaten gehouden. Deze was namelijk heel onrustig aan het heen en weer lopen in het spoor. Ook leek hij steeds in de gaten te houden of er nog treinen aan zouden komen. Hij had al snel door dat dat niet meer zo was en ging om die reden door een vluchtdeur naar het andere spoor in de tunnelbuis. Gelukkig stonden ook daar alle treinen stil en leverde dat geen extra gevaar op.

Omdat de treindienstleider het risico te hoog vond om hem zo laten lopen vroeg hij of wij naar de persoon toe wilde gaan. In de andere tunnelbuis wilde de treindienstleider namelijk graag het treinverkeer weer opgang brengen. Dit was alleen mogelijk als de persoon weer op het perron zou zijn. Zo zou dan het risico kleiner zijn dat hij naar de sporen zou gaan waar nog wel treinen reden.

Nadat alles duidelijk was heeft de HC een omroep naar de reizigers gedaan. Zo waren die ook op de hoogte van de reden waarom we stil stonden. En dat het ondanks dat de eindbestemming heel dichtbij was nog even zou duren voor ze de trein konden verlaten.

Na de omroep zijn de HC en ik de trein uit gegaan en naar de persoon gelopen. Deze liep alleen van ons weg, gelukkig wel in de richting van het perron waar we hem wilde hebben. Op het perron wilde hij ineens wel weer terug de tunnel in. Toen hij ons zag lopen bedacht hij zich en bleef vlak voor ons staan. Wij hebben hem toen geprobeerd aan te spreken wat helaas nauwelijks mogelijk was. Hij kwam wat verward over en was volgens eigen zeggen nooit in de tunnel of op het spoor geweest.

Uiteindelijk heeft de HC het voor elkaar gekregen om de persoon op een bankje te laten zitten, naast wat later zijn netjes neergelegde spullen bleken te zijn. Omdat de persoon nauwelijks aanspreekbaar was maar wel rustig over kwam hebben we hem verder met rust gelaten. Het was voor ons verder niet duidelijk wat de treindienstleider voor plannen had en dus zijn wij eerst maar weer teruggelopen naar de trein.

In de trein weer contact opgenomen met treindienstleider om te horen wat zijn ideeen waren met de situatie. Hij was blij te horen dat de persoon nu rustig was en veilig op een bankje op het perron zat. Ook gaf hij aan dat hij graag had dat wij weer terug gingen naar de persoon. Wij mochten dan bij hem blijven tot de gewaarschuwde marechaussee te plaatste was. Zo konden wij de persoon 1 op 1 overdragen en de situatie uitleggen. Deze keer wel mijn telefoonnummer aan de treindienstleider gegeven omdat niet duidelijk was hoelang alles nog ging duren. Na wederom een omroep naar de reizigers van de HC zijn we weer teruggelopen naar het perron.

Eenmaal op het perron zijn we niet te dicht bij de persoon gaan staan. Wel op zo’n afstand dat we hem in de gaten konden houden en hij ons zag mocht hij hulp nodig hebben. Hier hebben we nog een kleine 10 minuten staan wachten.

Na die kleine 10 minuten kwam de marechaussee het perron op en hebben we met een korte overdracht de persoon aan hun overgedragen. Zo waren ze in elk geval op de hoogte van wat er gebeurd was en waarom de persoon daar op het bankje zat.

Toen de overdracht gedaan was waren wij niet meer nodig op het perron en zijn we teruggelopen naar de trein. In de trein heb ik gelijk weer contact opgenomen met de treindienstleider om hem op de hoogte te brengen van de situatie. Zo wist hij ook dat de persoon nu door de marechaussee werd opgevangen en er geen gevaar meer was voor het treinverkeer.

Helaas mochten wij nog niet gelijk onze rit naar het perron vervolgen. De reden daarvoor was dat ondertussen de officier van dienst van Prorail incidentenbestrijding ook aanwezig was. Deze had nu de leiding over het incident. Alleen na zijn toestemming mocht het treinverkeer weer opgestart gaan worden. Hij kon namelijk beoordelen of alle sporen echt vrij waren van hulpverleners e.d. en de situatie dus veilig was.

Nadat de treindienstleider ook van de officier van dienst te horen had gekregen dat alles weer veilig was mochten we onze rit vervolgen. We hadden alles bij elkaar zo’n 20 minuten vertraging opgelopen door de hele situatie. Maar ondanks dat kreeg de HC nog wel aardig wat complimenten van reizigers. Ze waren blij dat de situatie zo afgelopen was en meer vertraging voorkomen was. Ook werden de regelmatige updates die ze kregen gewaardeerd.

Omdat wij zoveel vertraging hadden kwam ons sein richting Hoofddorp niet automatisch veilig. Ook de treindienstleider was het door de drukte even vergeten. Op het moment dat ik contact met hem opnam om het sein veilig te zetten gaf hij nog een mooi compliment. Hij was zeer tevreden met hoe alles verlopen was en waardeerde de duidelijke communicatie van mijn kant uit. Ik kon toen ook gelijk een compliment terug geven, want ook vanuit de treindienstleider naar mij toe was de communicatie op een duidelijke manier gegaan. De samenwerking was dus goed en dat is wat belangrijk is in zo’n situatie.

Het laatste stukje naar Hoofddorp opstel de situatie nog even besproken met de HC. Altijd even fijn om te peilen hoe zo’n incident bij een ander overgekomen is en hoe iedereen er in gestaan heeft.

Omdat ik de officier van dienst die aanwezig was via social media ‘ken’ ook van hem nog een terugkoppeling gehad. Hij kon ons vermoeden bevestigen dat het een suïcidaal persoon betrof. De persoon is uiteindelijk door de marechaussee meegenomen en heeft hopelijk de juiste hulp gekregen.

Zie jij het leven niet meer zitten? Praten kan opluchten. Je kan 24/7 anoniem chatten via www.113.nl of bellen met 113 of 0800-0113 (gratis).